Βρέχει από το πρωί. Το προηγούμενο βράδυ δεύτερο νούμερο και απ' το πρωί καφέδες. Τώρα θαλαμοφύλακας, 16:15 περιμένοντας να περάσει άλλη μια μέρα. Και μου λείπεις, μου λείπεις, μου λείπεις... Βρέχει ασταμάτητα μελαγχολικά. Δεν έχω τίποτα να πολεμήσω, κανένα φόβο, κανένα πάθος μου. Δε θα ψάξω τρόπους να ξεχαστώ, να ξεχάσω αυτό που μας χωρίζει. Δε θέλω να μάθω να ζω μακριά σου.
Ώρες ώρες νιώθω ότι πάω να συνηθίσω, και πάω να τρελαθώ γιατί δεν ξέρω πώς να το αντιμετωπίσω. Όλα είναι χάλια εδώ, χωρίς εσένα.

15-10-09